Deze firma Enderle&Moll is behoorlijk a-commercieel. Heel veel noeste arbeid, lage opbrengsten, weinig flessen. Geen gebruik van synthetische bestrijdingsmiddelen, geen additieven. Restaurant Noma heeft al interesse getoond voor de pinot noirs van dit (bio)dynamische duo.
In Baden, net over de grens met de Franse Elzas, aan de rand van het Zwarte Woud en het Kaiserstuhl-wijngebied, is sinds 2007 het wijnbedrijf Enderle&Moll gevestigd. De wilde jongens Sven Enderle en Florian Moll maken daar op iets meer dan 2 hectare vlak boven het dorp Münchweier 8 verschillende wijnen, van vooral Müller-Thurgau, Pinot Gris (wit en mousserend) en Spätburgunder (rosé en rood).
Baden is het zuidelijkste wijnbouwgebied van Duitsland en de Kaiserstuhl staat bekend als ‘het warmste plekje van Duitsland’. Net als de Elzas wordt het gebied door bergen en bos beschut tegen kou en al te veel neerslag. Druiven kunnen er daardoor goed rijp worden.
Enderle & Moll leerden elkaar kennen tijdens hun wijnmakersopleiding in de Kaiserstuhl. Ze verbouwen ook, kleinschalig, asperges en willen misschien ook een bier gaan brouwen. Sven (met baard) is trouwens ook een goede bergbeklimmer: hij klom vaak met Ueli Steck.
Sven en Florian werken natuurlijk, dat wil zeggen zonder synthetische bestrijdingsmiddelen, kunstmest en zonder toevoegingen noch andere manipulaties aan de wijn. En zo veel mogelijk biologisch-dynamisch, maar ze hebben geen keurmerk. In plaats van pesticides gebruiken ze bijvoorbeeld een feromonenspray waardoor schadelijke beestjes in de wijngaard seksueel in de war raken en zich niet meer voortplanten. Ze gebruiken minimale hoeveelheden sulfiet (<25mg), een stof die ook van nature in wijn voorkomt en hem stabieler maakt, waardoor veel andere wijnmakers niet al te moeilijk over het gebruik van zwavel doen. Ook omdat er heel wat sulfiet is toegestaan in wijn, ook in de zogeheten biologische wijn…
De jongens maken 4 verschillende pinot noirs: een instapmodel, de Liaison, de kruidige Buntsandstein en de elegante Muschelkalk van de oudste stokken.
Ze noemen deze wijn Pinot Noir en geen Spätburgunder, en simpelweg ‘Landwein’ (ipv de gereguleerde termen Qualitätswein of Prädikatswein, waaraan ze technisch met gemak voldoen), om zich te onderscheiden van hun collega’s in de regio. Die maken veelal op een heel andere manier wijn en schuwen enige kunstgrepen niet. Er worden in hun buurt zelfs subsidies verstrekt voor het telen van een speciaal (maar niet zo edel) druivenras dat de Spätburgunderwijnen wat meer kleur kan geven…
De druiven voor de Liaison zijn afkomstig van verschillende gaardjes, met bodems van kalksteen (zorgt voor goede zuren, elegantie en mineraliteit) en zandsteen (zorgt voor kruidigheid en kracht). De gemiddelde leeftijd van de stokken is 30 jaar.
De handgeplukte druiven vergisten 3 à 4 weken op de eigen natuurlijke gisten, zonder temperatuurcontrole. Tijdens de vergisting grijpen ze niet in, alleen duwen ze af en toe zachtjes de ‘hoed’ van schilletjes en vaste stoffen met de handen naar beneden. De geperste wijn rijpt ruim 12 maanden samen met z’n gistresten op ‘oude’ Franse barriques, omdat dat hout nog maar weinig smaak afgeeft aan de wijn. Die willen ze zo puur mogelijk houden. Daarbij laten ze het vergiste druivensap helemaal zijn eigen gang gaan, zonder te roeren, over te pompen of filteren.
De Pinot Noir Liaison 2013:
Kleur: licht, transparant, bijna fluorescerend bloedrood. Een heel lichte troebelheid, omdat er niet geklaard of gefilterd wordt.
Neus: kriek (zure kers), en een heel klein beetje rook en hout. Absoluut herkenbaar als pinot noir. Lichtvoetig maar ook dat zweempje van aarde en rokerigheid. Je ruikt de neergedwarrelde blaadjes in het bos. Later ook nog wat verse tabak.
Smaak: zure kersen, aardbei, krachtige maar heilzaam aanvoelende zuren, balsamicokruidigheid. Een vleugje eucalyptus.
In de afdronk proef je iets van aardbeienroomsnoepjes (de roze-witte Chupa Chup lolly?) – maar de wijn is beslist niet zoet, integendeel: die is strakdroog. Met fijne frisse melkzuren.
Vooral balsamico, tabak, rook en hout blijven nog lang nasmeulen.
Lichtvoetig en vlinderend vind ik deze natuurwijn. Een zuivere maar heel eigen expressie van de pinot noir. Hij heeft een hoge kersen/aardbeienlimonade-factor en de frisse geur van het platteland, en is tegelijk zo aards en levend dat je er even stil van wordt. Of beter gezegd: even stil van moet zijn, anders ontgaat je dat dit zo bijzonder, spannend en tegelijk zo lekker is. Je moet het even verwerken, zeg maar.
Wild&elegant, boers(geen stalgeur trouwens!)&slank. Steeds weer een slokje nemen voelt goed, en meer slokjes voelt alleen nog maar beter.
Op de kurk en het etiket staan de woorden: Rien sans peine, oftewel No pain no gain… Druiven telen en wijn maken betekent nou eenmaal noeste arbeid, zeker als je gewoon iets heel moois wilt maken – wilt laten ontstaan – en je verre houdt van kunst- en vliegwerk.
Verkrijgbaar bij Wilde Wijnen.nl
http://www.enderle-moll.de
http://www.wineterroirs.com
Wees de eerste om te reageren